حدیث 131. سِرِّ سختىها
امام على عليهالسلام: اِنَّ اللّهَ يَبْتَلى عِبادَهُ عِنْدَ الاَْعْمالِ السَّيِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمَراتِ، وَ حَبْسِ الْبَرَكاتِ، وَ اِغْلاقِ خَزائِنِ الْخَيْراتِ، لِيَتوبَ تائِبٌ، وَ يَقْلَعَ مُقْلِعٌ، وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ، وَ يَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ، وَ قَدْ جَعَلَ اللّهُ سُبْحانَهُ الاِْسْتِغْفارَ سَبَبا لِدُرورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ، فَقالَ سُبْحَانَهُ: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّـكُمْ اِنَّهُ كانَ غَفّارا يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْـكُمْ مِدْرارا وَ يُمْدِدْكُمْ بِاَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَ نْهارا»فَرَحِمَ اللّهُ امْرَءاً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ وَ اسْتَقالَ خَطيئَتَهُ وَ بَادَرَ مَنيَّتَهُ؛ خداوند، بندگانش را هنگام ارتكاب اعمال ناشايست، با كمبود ميوهها و متوقّف شدن بركتها و بسته شدن گنجينههاى خيرات مىآزمايد تا توبهكننده توبه كند و گناهكار از گناه، باز ايستد و پندگيرنده پند گيرد و بازدارنده باز دارد. خداى پاك، توبه را وسيله فراوانى روزى و مايه رحمت بر آفريدگان قرار داد و فرمود: «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است، تا از آسمان براى شما بارانى پى در پى فرو ريزد و شما را با مال و فرزند، يارى نمايد و باغهاى خرّم و نهرهاى جارى به شما عطا فرمايد». پس خدا رحمت كند كسى را كه به توبه روى آوَرَد و به خاطر خطاهاى خود، [از خدا] بخشش بطلبد و براى مرگ، توشه برگيرد. منبع: نهج البلاغه، از خطبه 143.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج1 131. سِرِّ سختىها حديث و آيات
|
