حدیث 155. نهايت محبّت، تا مرز گناه
پيامبر صلىاللهعليهوآله: قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ، ما حَقُّ الْوالِدِ؟ قالَ: اَنْ تُطيعَهُ ما عاشَ. قيلَ: و ما حَقُّ الوالِدَةِ؟ فَقال: هَيْهاتَ، هَيْهاتَ، لَوْاَ نَّهُ عَدَدَ رَمْلِ عالِجٍ وَ قَطْرِ الْمَطَرِ اَيّامَ الدُّنْيا قامَ بَيْنَ يَدَيْها ما عَدَلَ ذالِكَ يَوْمَ حَمَلَتْهُ فى بَطْنِها؛ گفته شد: اى رسول خدا! حقّ پدر چيست؟ فرمودند: تا وقتى زنده است از او اطاعت شود. گفته شد: پس حقّ مادر چيست؟ فرمودند: هرگز! هرگز! اگر كسى به اندازه ريگهاى پراكنده بيابان و به عدد قَطرات باران در طول دنيا در خدمت مادر بِايستد، نمىتواند حقّ يك روز را كه مادر، او را در شكمش حمل كرده است، ادا كند. منبع: عوالى اللآلى، ج 1، ص 269، ح 77.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 155. نهايت محبّت، تا مرز گناه حديث و آيات
|
