حدیث 157. شفّاف
امام على عليهالسلام: فَاِنَّمَا البَصيرُ مَن سَمِعَ وَ تَفَكَّرَ، وَ نَظَرَ وَ اَبْصَرَ وَ انْتَفَعَ بِالعِبَرِ، وَ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجَنّب فيهِ الصَّرْعَةَ فِى المَهْوى، يَتَنَكَّبُ طَريقَ العَمى، وَ لا يُعينُ عَلى فَسادِ نَفْسِهِ الغُواةَ؛ بِتَعَسُّفٍ فى حَقٍّ أوْ تَحْريفٍ فى نُطْقٍ اَوْ تَغْييرٍ فى صِدْقٍ، وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ؛ بينا، كسى است كه بشنود و بينديشد، و بنگرد و ببيند، و از عبرتها سود برد، و آنگاه جادههاى روشن را بپيمايد و از افتادن در پرتگاههاى گمراهى دورى گزيند و هرگز با ضايع ساختن حقّى يا تحريف نمودن سخنى يا برهم زدن سنّتى نيكو، و به قيمت آلوده ساختن روح خويش، فريبكاران را يارى ندهد، و البته هيچ قدرتى در كار نيست مگر از جانب خداوند يكتا. منبع: تحف العقول، ص 155.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 157. شفّاف حديث و آيات
|
