حدیث 158. تفاوت، از زمين تا آسمان است

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: عن جبرئيل عليه‏السلام : عن اللّه‏ِ عَزَّ وَ جَلَّ، قالَ: قالَ اللّه‏ُ تَبارَكَ وَ تَعالى : ... اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن يُريدُ البابَ مِنَ العِبادَةِ فَاَ كُفُّهُ عَنهُ ، لِئَلاّ يَدخُلَهُ عُجبٌ فَيُفسِدَهُ ذلِكَ ، و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالفَقرِ وَ لَو اَغنَيتُهُ لاََفسَدَهُ ذلِكَ ، و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالغَناءِ ولَو اَفقَرتُهُ لاََفسَدَهُ ذلِكَ ، واِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالسُّقمِ ولَو صَحَّحتُ جِسمَهُ لاََفسَدَهُ ذلِكَ ، و اِنَّ مِن عِبادىَ المُؤمِنينَ لَمَن لا يَصلُحُ ايمانُهُ اِلاّ بِالصِّحَّةِ ولَو اَسقَمتُهُ لاََفسَدَهُ ذلِكَ ، اِنّى اُدَبِّرُ عِبادى لِعِلمى بِقُلوبِهِم ، فَاِنّى عَليمٌ خَبيرٌ ؛

به نقل از جبرئيل: خداوند تبارك و تعالى فرمود: ... بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه مى‏خواهند از راه عبادت، به درگاه من وارد شوند، ولى من مانع مى‏شوم، به خاطر اين كه غرور در آنان به وجود نيايد تا فاسدشان كند. و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با فقر، درست نمى‏شود، كه اگر بى‏نيازشان كنم، بى‏نيازى فاسدشان مى‏كند. و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با ثروت، درست نمى‏شود كه اگر نيازمندشان كنم، نيازمندى فاسدشان مى‏كند. و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با بيمارى، درست نمى‏شود، كه اگر به آنان تن‏درستى ببخشم، تن‏درستى فاسدشان مى‏كند. و بعضى از بندگان مؤمن من، كسانى هستند كه ايمانشان جز با تن‏درستى، درست نمى‏شود كه اگر بيمارشان كنم، بيمارى فاسدشان مى‏كند. در حقيقت، من، بندگانم را با آگاهى‏اى كه از دل‏هايشان دارم اداره مى‏كنم؛ چراكه من داناى آگاهم».

منبع: توحيد ، ص 399، ح 1 .