حدیث 187. ان شاء اللّه!
امام باقر عليهالسلام: ذُكِرَ اَنَّ آدَمَ لَمّا اَسْـكَنَهُ اللّهُ الجَنَّةَ فَقالَ لَهُ: يا آدَمُ لا تَقْرَبْ هذِهِ الشَّجَرَةَ، فَقالَ: نَعَمْ يا رَبِّ، وَ لَمْ يَسْتَثْنِ. فَاَمَرَ اللّهُ نَبيَّهُ فَقالَ: «وَ لا تَقولَنَّ لِشَىْءٍ اِنّى فاعِلٌ ذالِكَ غَدا اِلاّ اَنْ يَشاءَ اللّهُ وَ اذْكُرْ رَبَّـكَ اِذا نَسيتَ» اَنْ تَقولَ وَ لَوْ بَعْدَ سَنَةٍ؛ هنگامى كه خداوند عز و جل آدم عليهالسلام را در بهشت جا داد به او فرمود: اى آدم! به اين درخت، نزديك نشو. حضرت آدم گفت: باشد، اى پروردگار من! ولى اِن شاء اللّه نگفت [و به درخت، نزديك شد و از آن خورد]. لذا خداوند به پيامبرش صلىاللهعليهوآله امر فرمود: درباره چيزى كه مىخواهى آن را فردا انجام دهى، نگو آن را انجام مىدهم، مگر اينكه بگويى اِن شاء اللّه، و به ياد آر پروردگارت را اگر فراموش نمودى، به اينكه اِن شاء اللّه بگويى، اگر چه پس از يك سال باشد. منبع: بحار الأنوار، ج 104، ص 228، ح 61.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 187. ان شاء اللّه! حديث و آيات
|
