حدیث 220. به سوى بهشت
امام على عليهالسلام: كُلُّ خَوفٍ مُحَقَّقٌ اِلاّ خَوفَ اللّهِ فَاِنَّهُ مَعْلولٌ... اِنْ هُوَ خافَ عَبْدا مِنْ عَبيدِهِ اَعْطاهُ مِنْ خَوفِهِ ما لا يُعْطى رَبَّهُ، فَجَعلَ خَوفَهُ مِنَ العِبادِ نَقْدا، وَ خَوفَهُ مِنْ خالِقِهِ ضِمارا وَ وَعْدا؛ هر ترسى، واقعى و ماندگار است، مگر ترس از خدا كه ممكن است خيالى [و گذرا] باشد... . انسان، اگر از بندهاى از بندگان خدا بترسد، آثار ترس، در رفتارش آشكار مىشود؛ امّا در برابر پروردگارش چنين نيست. چنين كسى، ترسش از بندگان، نقد [و آشكار] است و ترسش از آفريدگار، پنهان و نسيه. منبع: نهج البلاغه، از خطبه 160.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 220. به سوى بهشت حديث و آيات
|
