حدیث 240. چند برابر؟

قرآن كريم:

مَثَلُ الَّذينَ يُنفِقونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِ اللّه‏ِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللّه‏ُ يُضاعِفُ لِمَن يَشاءُ وَ اللّه‏ُ واسِعٌ عَليمٌ * الَّذينَ يُنْفِقونَ أَمْوالَهُمْ فى سَبيلِ اللّه‏ِ ثُمَّ لا يُتْبِعونَ ما أَنفَقوا مَنًّا وَ لا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنونَ * قَوْلٌ مَعْروفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِن صَدَقَةٍ يَتْبَعُها أَذًى وَ اللّه‏ُ غَنىٌّ حَليمٌ؛

مَثَل كسانى كه اموال خود را در راه خدا هزينه مى‏كنند، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند؛ كه در هر خوشه يك‏صد دانه باشد؛ و خداوند براى هر كس بخواهد [و شايسته باشد] چند برابر پاداش مى‏دهد و لطف خدا گسترده و او داناست. كسانى كه اموال خود را در راه خدا هزينه مى‏كنند و پس از آن منّت نمى‏گذارند و آزارى نمى‏رسانند، پاداش آنان نزد پروردگارشان محفوظ است؛ نه ترسى دارند و نه غمگين مى‏شوند. سخنان پسنديده و عفو [در برابر نيازمندان] از صدقه‏اى كه آزارى به دنبال آن باشد بهتر است؛ و خداوند بى‏نياز و بردبار است.

منبع: سوره بقره، آيه 261 ـ 263.