حدیث 273. توبه، آمرزش مىآورد
امام على عليهالسلام: ما كانَ اللّهُ لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الشُّـكرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الزّيادَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ عَلى عَبدٍ بابَ الدُّعاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الاِْجابَةِ، وَ لا لِيَفْتَحَ لِعَبدٍ بابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بابَ الْمَغْفِرَةِ؛ چنين نيست كه خداوند، درِ شكر را به روى بندهاى باز كند و درِ زياد شدن نعمت را به روى او ببندد يا درِ دعا را به روى بندهاى باز كند و درِ اجابت را به رويش ببندد يا درِ توبه را به روى بندهاى باز كند و درِ آمرزش را به روى او ببندد. منبع: نهج البلاغه، حكمت 435.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 273. توبه، آمرزش مىآورد حديث و آيات
|
