حدیث 278. خوبىها، از خدا و بدىها، از ماست
جبرئيل عليهالسلام: ـ لَمّا سَأَلَهُ النَّبىُّ صلىاللهعليهوآله عَنِ التَّوكُّلِ عَلَى اللّهِ ـ : اَ لْعِلْمُ بِاَنَّ الْمَخْلوقَ لا يَضُرُّ وَ لا يَنْفَعُ وَ لا يُعطى وَ لا يَمْنَعُ، وَ اسْتِعْمالُ الْيَاْسِ مِنَ الْخَلْقِ فَاِذا كانَ الْعَبدُ كَذالِكَ لَم يَعْمَلْ لاَِحَدٍ سِوَى اللّهِ، وَ لَمْ يَرْجُ وَ لَمْ يَخَفْ سِوَى اللّهِ، وَ لَمْ يَطْمَعْ فى اَحَدٍ سِوَى اللّهِ، فَهذَا هُوَ التَّوَكُّلُ؛ جبرئيل عليهالسلام در پاسخِ پرسش پيامبر صلىاللهعليهوآله درباره معناى «توكّل بر خدا» گفت: توكّل، دانستن اين است كه مخلوق، نه زيانى مىرساند و نه سودى مىبخشد، نه مىدهد و نه مىگيرد. توكّل، چشم اميد نداشتن به خلق است. هر بندهاى كه چنين شود، ديگر براى غير خداوند، كار نمىكند و اميد و بيمش، از كسى جز خداوند، نخواهد بود و چشم اميدى به هيچ كس جز خداوند، نخواهد داشت. توكّل، اين است! منبع: معانى الأخبار، ص 261، ح 1.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 278. خوبىها، از خدا و بدىها، از ماست حديث و آيات
|
