حدیث 282. سگ لعنت شده
امام باقر عليهالسلام: لَمّا اَ نْزَلَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلى رَسولِ اللّهِ صلىاللهعليهوآله: «اِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الاَ ْنْصابُ وَ الاَْزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوه»، قيلَ: يا رَسولَ اللّهِ مَا الْمَيْسِرُ؟ فَقالَ: كُلُّ ما تُقومِرَ بِهِ، حَتَّى الْكِعابُ وَ الْجَوزُ. قيلَ فَمَا الاَْنْصابُ؟ قالَ: ما ذَبَحوهُ لآِلِهَتِهِمْ. قيلَ: فَمَا الاَزْلامُ؟ قالَ: قِداحُهُمُ الَّتى يَسْتَقْسِمونَ بِها؛ هنگامى كه خداى ـ عزّ و جلّ ـ آيه كريمه: «شراب و مَيسِر و اَنصاب و اَزْلام، پليد و از كارهاى شيطاناند. از آنها دورى كنيد» را بر پيغمبر خود نازل فرمود، به رسول اكرم صلىاللهعليهوآله عرض كردند: اى رسول خدا! مسير چيست؟ فرمودند: هر چيزى كه وسيله قمار بازى شود، حتّى مهره و گردو. عرض شد: اَنصاب چيست؟ فرمودند: آنچه به نام بتها ذبح شود. عرض شد: اَزلام چيست؟ فرمودند: تيرهايى كه آنها را وسيله تقسيم [و بختآزمايى] قرار مىدهند. منبع: فروع كافى، ج 5، ص 122، ح 2.
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج2 282. سگ لعنت شده حديث و آيات
|
