حدیث دنـيا در دو نـگاه
قالَ أميرُالمُؤمِنين عليهالسلام: وَإِنَّمَا الدُّنْيَا مُنْتَهَى بَصَرِ الْأَعْمَى،لاَ يُبْصِرُ مِمَّا وَراءَها شَيْئا،وَالْبَصِيرُ يَنْفُذُها بَصَرُهُ،وَيَعْلَمُ أَنَّ الدَّارَ وَراءَها.فَالْبَصِيرُ مِنْها شاخِصٌ، وَالْأَعْمَى إِلَيْها شاخِصٌ.وَالْبَصِيرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ، وَالْأَعْمَى لَها مُتَزَوِّدٌ. حضرت على عليه السلام فرمود: دنيا، نگاه كور دلان را بنبستى است كه فراسويش هيچ نمىبينند، و چشمان داراى بصيرت از دنياگذشته، سراى هستى را در آن سوى دنيا مىيابد.چنين است كه بينايان از دنيا ـ و با توشهاى كه از آن گرفتهاند ـ رخت سفر مىبندند و كوردلان به دنيا چشم دوختهاند، اهل بينش از دنيا و كور دل براى دنيا توشه مىگيرد. منبع: نهج البلاغه ، الخطب : 131.
ليست چهل حديث ها چهل حديث « گهرهاى علوى » عليه السلام دنـيا در دو نـگاه
|
