حدیث ديـن بـاوران
قـالَ أَميرُالمُؤمِنين عليهالسلام: الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ، وَحُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ،أَوْسَعُ شَيْءٍ صَدْرا، وَأَذَلُّ شَيْءٍ نَفْسا.يَكْرَهُ الرِّفْعَةَ، وَيَشْنَأُ السُّمْعَةَ.طَوِيلٌ غَمُّهُ، بَعِيدٌ هَمُّهُ،كَثِيرٌ صَمْتُهُ، مَشْغُولٌ وَقْتُهُ.شَكُورٌ صَبُورٌ، مَغْمُورٌ بِفِكْرَتِهِ، ضَنِينٌ بِخَلَّتِهِ،سَهْلُ الْخَلِيقَةِ، لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ!نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ، وَهُوَ أَذَلُّ مِنَ الْعَبْدِ. حضرت على عليه السلام فرمود: چهره مؤمن شاد و دل او گريان است،گستره سينه او از هر پهنهاى وسيعتر و خود او از همه متواضعتر است، برترى را خوش ندارد و آوازه و اشتهار را زشت مىشمرد، غمش طولانى و اندوهش ژرف و سكوتش بسيار و وقتش مشغول به كار است.پرسپاس و پرشكيب و فرورفته در انديشه است و نسبت به اظهار گرفتارىهاى خود براى ديگران بخل مىورزد، نرمخو و انعطاف پذير است و با آنكه جانى با صلابتتر از سنگ خارا دارد در رفتارش از بندگان نيز خاكسارتر است. منبع: نهج البلاغه، الكلمات: 333
ليست چهل حديث ها چهل حديث « گهرهاى علوى » عليه السلام ديـن بـاوران
|