حدیث حـلاّل مشـكلات
مِن خُطبَتِها عليهاالسلام: ... وَكُنْتُمْ عَلى شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ مُذْقَةَ الشّارِبِ وَنُهْزَةَ الطّامِعِ... فَاَنْقَذَكُمُاللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى بِمُحَمَّدٍ صلىاللهعليهوآله بَعْدَ اللَّتَيّا وَاللَّتى وَبَعْدَ اَنْ مُنِىَ بِبُهَمِ الرِّجالِ وَذُؤْبانِ الْعَرَبِ وَمَرَدَةِ اَهْلِالْكِتابِ كُلَّما أوْقَدُوا نارا لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَااللّهُ، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّيْطانِ اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكينَ قَذَفَ اَخاهُ فى لَهَواتِها، فَلايَنْكَفِىءُ حَتّى يَطَأَ جَناحَها بِاَخْمُصِهِ وَيَخْمِدَ لَهَبَها بِسَيْفِهِ ... حضرت زهرا عليهاالسلام در بخش ديگرى از خطبه مىفرمايد: ... و شما بر لبه پرتگاهى از آتش قرار داشتيد جرعه آبى براى تشنگان و شكار بىرنجى براى آزمندان بوديد، آنگاه خداى بزرگ به وسيله حضرت محمد صلىاللهعليهوآله و پس از چه فراز و نشيبها ـ و گرفتار شدن به دست مردان حيوان صفت و گرگان آدمخوار عرب و گردنكشان اهل كتاب ـ نجاتتان بخشيد. هرگاه كه آتش جنگى بر مىافروختند خدا خاموش مىكرد و اگر شاخ شيطانى سرك مىكشيد و يا مرزى از سوى مشركان گشوده مىشد پيامبر، برادرش ـ حضرت على عليهالسلام ـ را در كام آن مىافكند و او نيز تا هنگامى كه يال و بال آنان با كف پاى خود پايمال نمىكرد و آتش آنان را با شمشير خاموش نمىساخت بر نمىگشت. منبع: بخشى از خطبه بزرگ، احتجاج، ج 1: 135.
ليست چهل حديث ها چهل حديث « گهرهاى فاطمى » عليها السلام حـلاّل مشـكلات
|
