حدیث آرامش در پرتو ولايت

قـالَ الحَسنُ بنُ عَلِىٍ عليهماالسلام: «أَمّا بَعْدُ فَإنَّ عَلِيّا بابٌ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِنا وَمَنْ خَرَجَ مِنْهُ كانَ كافِرا، أَقُولُ قَوْلِي هَذا، وَأَسْتَغْـفِرُ اللّه‏َ لِي وَلَـكُمْ.»

امام مجتبى عليه‏السلام در حضور پدر گرامى‏اش خطبه‏اى خواند كه در بخشى از آن فرمود: «همانا على بن‏ابى‏طالب عليه‏السلام دربى است كه هركس بر آن وارد شود؛ يعنى او را بشناسد و بر او اقتدا كند، آرامش و امنيت كامل را درمى‏يابد و هركس به آن درب روى نياورد و مخالفت با او كند كفر و بدبختى و تيره‏روزى او را فرا خواهد گرفت، سپس فرمود: اين گفته و مطلب اساسى من است، آنگاه براى خود و ديگران طلب رحمت و آمرزش نموده و گفت: استغفر اللّه‏ لى ولكم و آنگاه از منبر فرود آمد.»

منبع: الروائع المختارة، ص7؛ تفسير فرات كوفى، ح54، ص79؛ بحارالانوار، ج43، ص351