حدیث ادبِ نشستن
قـالَ عَـلِىٌّ عليهالسلام : كانَ صلىاللهعليهوآله لايَجْلِسُ وَ لا يَقُومُ اِلاّ عَلى ذِكْرِ اللّهِ وَلايُوطِنُ اْلأَماكِنَ وَ يَنَهْى عَنْ ايطانِها وَ اِذا انْتَهى اِلى قَوْمٍ جَلَسَ حَيْثُ يَنْتَهى بِهِ الْمَجْلِسُ وَ يَأْمُرُ بِذلِكَ. على عليهالسلام فرمود: نشستن و بر خاستن رسول خدا صلىاللهعليهوآله با ياد خدا بود. در مجالس جاى مخصوصى براى خود انتخاب نمىكرد و از اين كار نهى مىفرمود. هرگاه به جمعى مىپيوست، هرجا كه خالى بود مىنشست و به اين كار نيز دستور مىداد. ارزش هر «جا» به كسى است كه آنجا مىنشيند. افراد مغرور و متكبّر در پى آنند كه در هر مجلس در صدر بنشينند. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله اصحاب خود را از اين كار نهى مىكرد و خودش نيز در عمل، وارد مجلسى كه مىشد، هر جا كه جا بود مىنشست و در پى جايگاه اختصاصى نبود. ممكن است صاحب خانه يا صاحب مجلس براى احترام به مهمان، او را در بالا بنشاند، ولى انسان نبايد روحيه «صدر نشينى» داشته باشد و «جا» برايش چندان مهم باشد. منبع: سُنَنُ النَّبى،ص 16
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره نبوی » صلی الله علیه... ادبِ نشستن
|
