حدیث خشـم براى خـدا
قالَ عَلِىُّ عليهالسلام: مَاانْتَصَرَ لِنَفْسِهِ مِنْ مَظْلَمَةٍ حَتّى يَنْتَهِكَ مَحارِمُاللّهِ فَيَكُونُ حينَئِذٍ غَضَبُهُ لِلّهِ تَبارَكَ وَتَعالى. امام على عليهالسلام فرمود: رسول خدا صلىاللهعليهوآله از ستمى كه به خود او مىشد انتقام نمىگرفت، مگر آن كه حريم الهى هتك شود، كه در آن صورت خشم مىكرد و غضبش براى خدا بود. عفو و گذشت، شيوه انسانهاى بزرگ و با كرامت است. كينه توزى و انتقام جويى شخصى نيز، خصلت انسانهاى حقير است. تاريخ زندگى پيامبر و خاندان او سرشار از صحنههايى است كه خصلت عفو و گذشت آنان را نشان مىدهد. از سوى ديگر تولّى و تبرّى از واجبات دينى است و نشان مىدهد كه مهر و قهر و دوستى و دشمنى و قاطعيّت و گذشت، بايد بر مدار دين و محور اصول ارزشى باشد. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله در مورد حق شخصى خود به سادگى گذشت مىكرد، امّا وقتى به مقدسات دينى و حرمتهاى الهى اهانت مىشد، هرگز كوتاه نمىآمد. خشم مقدّس او هم براى خدا و در راه خدا بود. منبع: سُنَنُ النَّبى،ص 45
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره نبوی » صلی الله علیه... خشـم براى خـدا
|
