حدیث مــردم دارى

عَنْ اَنَسٍ: كانَ رَسُولُ اللّهِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله اِذا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ اِخْوانِهِ ثَـلاثَةَ اَيّـامٍ سَأَلَ عَنْهُ، فَـاِنْ كانَ غـائِبا، دَعـالَهُ وَ اِنْ كانَ شـاهِدا، زارَهُ وَ اِنْ كانَ مَريضـا، عـادَهُ.

اَنَس «خدمتكار پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله» مى‏گويد: پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله هرگاه يكى از اصحاب خود را سه روز نمى‏ديد از حال او جويا مى‏شد. اگر غايب بود، دعايش مى‏كرد، و اگر در شهر بود به ديدارش مى‏رفت، و اگر بيمار بود به عيادتش مى‏شتافت.

از نشانه‏هاى رهبران مردمى، تفقّد و احوالپرسى و همدردى با مردم و زير دستان است. رابطه پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله با مردم، بسيار عاطفى و مستحكم بود و مردم بسيار دوستش مى‏داشتند و يكى از عوامل آن، همين روحيه و اخلاق پيامبر بود كه از حال امت خود جويا مى‏شد، به ديدار آنان مى‏رفت، به عيادت بيماران مى‏پرداخت و بى توجّه به وضعيّت آنان نبود.

منبع: مـكارم الاخـلاق، ص 19