حدیث همدرى با مردم
وَ قــالَ عليهالسلام: هَيْهاتَ أَنْ يَغْلِبَنى هَواىَ وَ يَقُودَنى جَشَعى اِلى تَخَيُّرِ الْأَطْعِمَةِ وَ لَعَلَّ بِالْحِـجازِ أَوِ الْيَمامَةِ مِنْ لا طَمَعَ لَهُ فِى الْقُرْصِ وَ لا عَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ اَوُ أَبيتَ مِبْطانا وَ حَوْلى بُطُونٌ غَرْثى وَ أَكْبادٌ حَــرّى حضرت على عليهالسلام فرمود: هيهات كه هوا و هوسم بر من چيره شود و شكمبارگى به گزينش طعامهاى لذيذ وادارم نمايد، در حالى كه چه بسا در يمامه و يا حجاز كسانى باشند كه اميد دستيابى به قرص نانى نداشته و خاطرهاى از سيرى ندارند و هرگز مباد كه من با شكم پر بخوابم در حالى كه شايد پيرامون من شكمهاى به پشت چسبيده و جگرهاى سوخته باشد. بىخبرى مسؤولان حكومتى از وضع زندگى مردم جامعه، ناپسند است. در حكومتهاى غير مردمى، حاكمان به راحت و رفاه خود مىانديشند و همه وسايل آسايش را براى خود و بستگان خويش تأمين مىكنند و به رنج و محروميّت و گرسنگى و نياز طبقات محروم توجّهى ندارند. حضرت على عليهالسلام اين شيوه را از شأن حكومت خود دور مىداند و به ياد گرسنگان جامعه در دور افتادهترين مناطق است. منبع: نهج البلاغة، الكتب : 45
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره علوی » علیه السلام همدرى با مردم
|
