حدیث بهـداشت فـردى

قالَ أَبُوعَبدُاللّه‏ عليه‏السلام: كانَتْ لاَِميرِالْمُؤْمِنينَ عليه‏السلام خِرْقَةٌ يَمْسَحُ بِها وَجْهَهُ اِذا تَوَضَّأَ لِلصَّلاةِ ثُمَّ يُعَلِّقُها عَلى وَتَدٍ وَ لايَمَسُّها غَيْرُهُ. حديث

حضرت صادق عليه‏السلام فرمود: حضرت اميرالمؤمنين عليه‏السلام را پارچه‏اى ـ دستمالى ـ بود كه بهنگام وضو صورت خود را با آن خشك مى‏كرد و سپس آن را بر ميخى مى‏آويخت و جز خود حضرت كسى به آن دست نمى‏زد.

از نظر بهداشتى، هر كس بايد مسواك و شانه و حوله مخصوص به خود داشته باشد و از اين وسايل، استفاده عمومى نشود. اين حديث، هم رعايت اين نكته بهداشتى را از سوى امير مؤمنان نشان مى‏دهد، هم گوياى نظم اوست كه براى وضو حوله‏اى جدا داشت كه هم مخصوص خود او بود، هم براى غير وضو از آن استفاده نمى‏شد.

منبع: المحاسن 2: 207 ح 1618
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره علوی » علیه السلام بهـداشت فـردى
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com