حدیث بهـداشت فـردى
قالَ أَبُوعَبدُاللّه عليهالسلام: كانَتْ لاَِميرِالْمُؤْمِنينَ عليهالسلام خِرْقَةٌ يَمْسَحُ بِها وَجْهَهُ اِذا تَوَضَّأَ لِلصَّلاةِ ثُمَّ يُعَلِّقُها عَلى وَتَدٍ وَ لايَمَسُّها غَيْرُهُ. حضرت صادق عليهالسلام فرمود: حضرت اميرالمؤمنين عليهالسلام را پارچهاى ـ دستمالى ـ بود كه بهنگام وضو صورت خود را با آن خشك مىكرد و سپس آن را بر ميخى مىآويخت و جز خود حضرت كسى به آن دست نمىزد. از نظر بهداشتى، هر كس بايد مسواك و شانه و حوله مخصوص به خود داشته باشد و از اين وسايل، استفاده عمومى نشود. اين حديث، هم رعايت اين نكته بهداشتى را از سوى امير مؤمنان نشان مىدهد، هم گوياى نظم اوست كه براى وضو حولهاى جدا داشت كه هم مخصوص خود او بود، هم براى غير وضو از آن استفاده نمىشد. منبع: المحاسن 2: 207 ح 1618
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره علوی » علیه السلام بهـداشت فـردى
|