عَـن أبـى عَبـدِاللّه عليهالسلام قـالَ: اِنَّ فاطِمَةَ عليهاالسلام مَكَثَتْ بَعْدَ رَسُولِاللّهِ صلىاللهعليهوآلهخَمْسَةَ وَ سَبْعينَ يَوْما وَ كانَ دَخَلَها حُزْنٌ شَديدٌ عَلى اَبيها وَ كانَ يَأْتيها جِبْرَئيلُ فَيُحْسِنُ عَزائَها عَلى اَبيها وَ يُطيبُ نَفْسَها وَ يُخْبِرُها عَنْ اَبيها وَمَكانِهِ وَ يُخْبِرُها بِما يَكُونُ بَعْدَها فى ذُرِّيَّتِها وَكانَ عَلِىٌّ عليهالسلاميَكْتُبُ ذلِكَ.
امام صادق عليهالسلام فرمود: حضرت فاطمه عليهاالسلام پس از پيامبر فقط 75 روز زنده بـود و در اين مدت غـم جانـكاه فـراق پدر او را رنـج مىداد. به همين خاطر جبرئيل مىآمد و او را تسـلّى مىداد و با سخـنان و خبرهـايى كه از موقعيت و مكان پدرش مىداد به او آرامش مىبخشيد و گاهى نيز از حوادث آينده و زندگى و سرنوشت فرزندانش براى او سخن مىگفت و على عليهالسلام همه آنها را مىنوشت.
اولياى دين و پيشوايان معصوم ما، با عالم غيب ارتباط داشتند و از آنچه در آينده بنا بود اتفاق افتد آگاه بودند. نزول فرشتگان بر حضرت زهراى اطهر و تسليت گويى به وى، گوشه از شخصيت ممتاز وى را نشان مىدهد.
منبع: كافى ج 1: 458.