حدیث محبـت پيامبر به امـام عليهالسلام
عَن أبى بَكرَةَ قالَ: كانَ رَسُولُ اللّهِ صلىاللهعليهوآله يُصَلّى بِالنّاسِ فَاِذا سَجَدَ وَثَبَ الْحَسَنُ عَلى ظَهْرِهِ أَوْ عَلى عُنُقِهِ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَيَضَعُهُ وَضْعا رَفيعا لِئَّلا يَصْرِعَ. ابى بكره مىگويد: پيامبر وقتى با مردم نماز مىخواند و به سجده مىرفت، حسن بر پشت يا گردن او سوار مىشد و حضرت سرش را بلند كرده و امام حسن عليهالسلام را آرام زمين مىگذاشت تا آزرده نشود. رأفت و مهربانى پيامبر خدا به حسن بن على عليهمالسلامبسيار بود و حتّى در نماز هم نمىخواست رنجش و آسيبى به آن نورديدهاش برسد. امام مجتبى عليهالسلام در دوران خردسالى، طبق عادت كودكان، ار سر و كول پيامبر بالا مىرفت و اگر پيامبر در حال نماز بود، به نحوى آرام و با ملاطفت با او برخورد مىكرد تا نيفتد. منبع: كنز العمال، ج 13 ص 667 ح 37700
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره حسنی » علیه السلام محبـت پيامبر به امـام عليهالسلام
|
