حدیث فصـل چهارم: دعاهاى امـام...
قـالَ زَينُ العـابِدين عليهالسلام: اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ عليهالسلام كانَ لايَقْرَءُ مِنْ كِتابِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ «يا أَيـُّهَا الَّذينَ آمَنُوا» اِلاّ قالَ: لَبَّيْكَ، أَللّهُمَّ لَبَّيْكَ. امام زين العابدين عليهالسلام فرمود: امام حسن عليهالسلام هيچ وقت آيه «يا أَيـُّهَا الَّذينَ آمَنُوا» (اى كسانى كه ايمان آوردهايد) را از كتاب خدا نمىخواند مگر اينكه مىگفت: «لَبَّيْكَ، أَللّهُمَّ لَبَّيْكَ». لبيك گويى به نداى الهى، ادب عبوديت و بندگى است. وقتى انسان هنگام تلاوت كلام اللّه خود را مخاطب سخن خدا بداند، بهتر اثر مىپذيرد و مواعظ حق بر دل او مىنشيند. خطابهاى قرآن، نه فقط مخصوص پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله بود، نه مسلمان دوره آن حضرت. همه اهل ايمان در همه زمانها مخاطب كلام الهىاند. گفتن «لبيك» هنگام رسيدن به مواردى كه اهل ايمان را خطاب قرار داده، نشانه اين حضور قلب و خود را مخاطب قرآن ديدن است. منبع: بحارالانوار، 43 ص 331
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره حسنی » علیه السلام فصـل چهارم: دعاهاى امـام...
|
