حدیث تـرس از آتـش دوزخ
عَنِ السَّجـادِ عليهالسلام قـالَ: اِنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلىٍّ عليهماالسلام كانَ اِذا ذَكَرَ الْجَنَّةَ وَالنّارَ، اِضْطَرَبَ اضْطِرابَ السَّليمِ وَ سَأَلَ اللّهَ الْجَنَّةَ وَ تَعَوَّذَ بِهِ مِنَ النّارِ. امام چهارم عليهالسلام فرمود: امام مجتبى عليهالسلام وقتى از بهشت و آتش دوزخ ياد مىكرد، مثل مار گزيده به خود مىپيچيد و از خداوند بهشت مىطلبيد و از آتش به خداوند پناه مىبرد. در روايات است كه مستحب است كسى كه قرآن مىخواند، چون به آيات رحمت و بهشت رسيد، از خداوند بطلبد كه اين نعمتها را روزى او كند و چون به آيات قهر و عذاب الهى و جهنّم رسيد، از آنها به خداوند پناه ببرد. در غير از تلاوت هم شايسته است پيوسته انسان با شنيدن نام بهشت و دوزخ، عكس العمل نشان دهد، آرزوى آن را كند و از اين يكى بهراسد. منبع: امالى صدوق، ص 150، بحارالانوار، ج 43 ص 331
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره حسنی » علیه السلام تـرس از آتـش دوزخ
|