حدیث مصرف اموال ظالمين
رَوَى الْمَجْلِسىُّ اَنَّهُ: كانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ عليهماالسلام يَأْخُذانِ مِنْ مُعاوِيَةَ الاَْمْوالَ فَلايُنْفِقانِ مِنْ ذلِكَ عَلى أَنْفُسِهِما وَلاعَلى عِيالِهِما ما تَحْمِلُهُ الذُّبابَةُ بِفيها. مجلسى روايت مىكند كه: امام حسن و امام حسين عليهماالسلام اموالى را كه از معاويه مىگرفتند حتى به اندازه آنچه مگس با دهانش مىگيرد براى خود و فرزندان خود خرج نمىكردند. آنچه از بيت المال و ثروتهايى عمومى در اختيار معاويه بود، در واقع متعلّق به امام حق و پيشواى الهى بود و او غاصب خلافت و اموال بود. از اين رو آن دو معصوم آنچه را از معاويه مىگرفتند، در جاى واقعى خود مصرف مىكردند و بى آنكه به مصرف شخصى خود و خانوادهشان برسانند، بين مستمندان جامعه تقسيم مىكردند و اين نوعى استيفاى حقوق ضعيفان از ظالمان بود. منبع: بحارالانوار ج 44، ص 13
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره حسینی » علیه السلام مصرف اموال ظالمين
|