حدیث ادب امـام سجـاد عليهالسلام
عَنِ الْباقِرِ عليهالسلام قالَ: قالَ عَلىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليهماالسلاممَرِضْتُ مَرَضا شَديدا فَقالَ لى أَبى عليهالسلام : ما تَشْتَهى؟ فَقُلْتُ: أَشْتَهى أَنْ أَكوُنَ مِمَّن لا أَقْتَرِحُ عَلَى اللّهِ رَبّى ما يُدَبِّرُهُ لى، فَقالَلى: أَحْسَنْتَ ضاهَيْتَ اِبراهيمَ الْخَليلَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ حَيْثُ قالَ جَبْرَئيلُ عليهالسلام : هَلْ مِن حاجَةٍ؟ فقالَ: لااَقْتَرِحُ عَلى رَبّى، بَلْ حَسْبِىَ اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكيلُ. امام باقر عليهالسلام فرمود: امام على بن الحسين عليهماالسلام فرمود: من به بيمارى شديدى مبتلا شدم. پدرم به من فرمود: چه ميل دارى؟ گفتم: ميل دارم از كسانى باشم كه در مورد چيزى كه خدا برايم انديشيده، پيشنهادى نداشته باشم. (يعنى: راضى و خشنودم به آنچه را كه خدا برايم پيش آورد) پدرم فرمود: آفرين بر تو كه شبيه ابراهيم خليل عليهالسلامهستى كه وقتى جبرئيل به او گفت: آيا حاجتى دارى (هنگامى كه مىخواستند او را در آتش بيندازند) فرمود: پيشنهادى به پروردگارم نمىكنم، او بهترين وكيل است و مرا كفايت مىكند. منبع: بحار الانوار، ج 46، ص 67.
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره سجادی » علیه السلام ادب امـام سجـاد عليهالسلام
|
