حدیث برخورد با بىادب
عَنْ عَبْدِاللّهِ بْنِ مِسْكانَ قالَ سَمِعْتُ أَبا جَعْفَرٍ عليهالسلام يَقُولُ: اِنَّ أَبى كَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ نَظَرَ اِلى رَجُلٍ وَ مَعَهُ اِبْنُهُ، وِالاِْبْنُ مُتَّكٍ عَلى ذِراعِ الْعَبْدِ. قالَ عليهالسلام: فَما كَلَّمَهُ عَلىُّ بْنُ الْحُسَـيْنِ عليهماالسلام مَقْتا لَهُ حَتّى فارَقَ الدُّنْيا. عبداللّه بنمسكان مىگويد: از امام باقر عليهالسلام شنيدم كه مىفرمود: پدرم نگاهش افتاد به مردى كه پسرش همراهش بود و بر بازوى پدر تكيه كرده بود. تا وقتى كه پدرم زنده بود بخاطر بىادبى پسر، با او صحبت نكرد. ادب و احترام فرزند نسبت به پدر، نشانه فهم و كمال فرزندان است. فرزند نبايد از پدرش جلوتر بيفتد، به او تكيه كند، صدايش را در مقابل پدر بلند كند و پرخاشگرى نمايد. «حق پدر» بسيار عظيم است و كسى كه اين حق را نشناسد و مراعات نكند، از زندگى خير نمىبيند. منبع: مشكاة الانوار، ص 165.
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره سجادی » علیه السلام برخورد با بىادب
|
