عَنْ أَبى عَبْدِاللّهِ عليهالسلامقالَ: اَلْبَكّاؤُونَ خَمْسَةٌ: آدَمُ وَيَعْقُوبُ وَيُوسُفُ وَفاطِمَةُ بِنْتُ مُحَّمَدٍ صلىاللهعليهوآله وَعَلىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام ... فَبَكى عَلىُبْنُالْحُسَيْنِ عليهماالسلام عِشْرِينَ أَوْ أَرْبَعينَ سَنَةٍ، ماوُضِعَ بَيَنْ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّبَكى…
امام صادق عليهالسلامفرمود: افراد زياد گريه كن پنج نفر بودند: حضرت آدم، يعقوب، يوسف، فاطمه دختر رسول خدا صلىاللهعليهوآله و امام سجاد عليهالسلام ... كه امام بيست يا چهل سال گريه كرد، هيچ گاه غذا جلوى امام عليهالسلامنگذاشتند مگر اينكه گريه كرد.
فرهنگ «ياد»، در سيره امامان معصوم نسبت به حادثه عاشورا، عامل زنده نگه داشتن آن بود. حادثه كربلا، هم اوج مظلوميت اهلبيت عليهمالسلام بود، هم اوج فداكارى و جهاد در راه حق. گريه بر شهيد كربلا، اين دو نكته را زنده مىكند و مقابله با سياست دشمن است كه مىخواهد عاشورا از يادها برود.
منبع: بحار 82 : 86 ح 33.
