حدیث همراهى با خدمتكاران

قـالَ الصَّـادِقُ عليه‏السلام : فىكِتابِ رَسُولِ‏اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: اِذا اسْتَعْمَلْتُمْ ما مَلَكَتْ اَيْمانُكُمْ فىشَى‏ءٍ فَيَشُقَّ عَليْهِمْ فَاعْمَلُوا مَعَهُمْ فيهِ. قالَ وَ أَنْ كانَ أَبى لَيأْمُرُهُمْ فَيَقُولُ: كَما أَنْتُمْ عَلَيْهِ، فَيَـأْتى فَيَنْـظُرُ فَاِنْ كانَ ثَـقيلاً قالَ بِسْمِ‏اللّه‏ِ ثُمَ عَمِلَ مَعَهُمْ وَاِنْ كانَ خَفيفا تَنَحّى عَنْهُمْ.

امـام صادق عليه‏السلام فرمود: در نامه رسول خدا آمده است: چون بردگان خود را به كارى مى‏گماريد كه مشكل است، خود نيز با آنها بدان كار مشغول شويد. سپس فرمود: پدرم (امام باقر عليه‏السلام) به بردگان فرمانى مى‏داد سپس مى‏فرمود: سرجاى خود بايستيد، سپس مى‏آمد و در آن كار دقت مى‏كرد. اگر كار مشكلى بود خودش مى‏فرمود: بسم‏اللّه‏ و همراه آنان مشغول كار مى‏شد و اگر كار سبكى بود، از آنان كناره مى‏گرفت (تا خودشان كار را انجام دهند).

منبع: بحارالانوار، ج 46، ص 303، روايت 51.