حدیث ستايش خداى در مصيبتها
كانَ أَبُوُ عَبْدِ اللّهِ عليهالسلام يَقُولُ عِنْد اَلْمُصيبَةِ: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّـذى لَمْ يَجْعَلْ مُصيبَـتى فى دينى وَالْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَوْ شاءَ أَنْ يَجْـعَلَ مُصيبَتى أَعـظَمَ مِمّـا كانَتْ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلَى الاَْمْرِ الَّذى شاءَ أَنْ يَكُونَ فَكانَ. امام صادق عليهالسلام بهنگام مصيبت و مشكلات مىفرمود: سپاس خدايى را كه مصيبت مرا در دينم قرار نداد و سپاس خدايى را كه اگر مىخواست مصيبت مرا بيش از اين قرار دهد [مىتوانست] و ستايش خدايى را بر آنچه كه او خواست و همان نيز انجام گرفت. مصيبت در دين، بدتر و سختتر از مصيبت در جسم و مال و فرزندان و بستگان است، همچنان كه عافيت در دين هم، از همه عافيتها برتر است. اگر انسان به بلاها و گرفتاريهاى بيشتر و سختترى كه ممكن بوده براى او پيش آيد، ولى به لطف الهى بر سرش نيامده است توجه داشته باشد، هميشه شاكر خواهد بود. منبع: كافى 3: 262 ح 42، تحف العقول 381
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره صادقی » علیه السلام ستايش خداى در مصيبتها
|