حدیث فصل دوم در جلوت خلق «سـيره اجـتماعى...
عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ: كانَ أَبُوعَبْدِاللّهِ عليهالسلام اِذا اعتَّمَ وَ ذَهَبَ مِنَ اللَّيْلِ شَـطْرُهُ أَخَـذَ جِرابا فيهِ خُـبْزٌ وَ لَحْمٌ وَ الدَّراهِمُ فَحَمَلَهُ عَلى عُنُقِهِ ثُمَّ ذَهَبَ اِلى اَهْلِ الْحاجَةِ مِنْ أَهْلِ الْمَدينَةِ فَقَسَّـمَهُ فيهِمْ وَ لا يَعْرِفُونَهُ فَلّما مَضى أَبُوعَبـْدِ اللّهِ عليهالسلام فَقَـدُوا ذلِكَ فَعَلِمُوا أَنَّهُ كانَ أَبُوعَـبْدِاللّهِ عليهالسلام. هشام بن سالم (از ياران امام صادق عليهالسلام) مىگويد: چون پارهاى از شب مىگذشت امام صادق عليهالسلامكيسهاى انباشته از پول و نان و گوشت بر دوش مىكشيد و به سراغ نيازمندان شهر مدينه مىرفت و آن را بين آنان تقسيم مىكرد و آنها هيچگاه او را نمىشناختند و چون امام عليهالسلام درگذشت و اين بخششها قطع شد فهميدند آن شخص امام صادق عليهالسلام بوده است. كمك خالصانه به محرومان و انفاق به صورت ناشناس، در سيره امامان معصوم وجود داشته است و اين روحيه مردمى و نوعدوستى آنان را مىرساند. منبع: كافى 4: 8 ح 1، بحار الانوار 47: 38 ح 47
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره صادقی » علیه السلام فصل دوم در جلوت خلق «سـيره اجـتماعى...
|