حدیث كشاورزى براى روزى حلال
قالَ الصّادِقُ عليهالسلام: اِنّى لاََعْمَلُ فى بَعْضِ ضِياعى حَتّى أَعْرَقَ وَ اِنَّ لى مَنْ يَكْفينى لِيَعْلَمَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ أَنّى أَطْلُبُ الرِّزْقَ الْحَلالَ. امام صادق عليهالسلام فرمود: من در برخى زمينهاى كشاورزيم كار مىكنم تا عرق مىكنم، در حالى كه افرادى هستند كه به جاى من كار كنند و مرا از كار كردن بىنياز كنند، ولى من كار مىكنم تا خداوند بزرگ بداند كه من براى روزى حلال تلاش مىكنم. در روايات است كه عبادت، ده قسم است، نُه قسم آن طلب روزى حلال است. نگاه اسلام به كار و توليد و فعاليتهاى اقتصادى، نگاهى مثبت و جهت دهنده است. پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله دست كارگر را مىبوسيد، تا نشان دهد كه كار و تلاش براى تأمين معاش خود و خانواده از راه حلال امرى مقدس و ستودنى است. كار، عار نيست، بلكه بيكارى و تنپرورى ننگ و عار است. طبق حديث نبوى، خداوند، جوان بيكار را دشمن مىدارد. منبع: وسائل الشيعه 12: 23 ح 8
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره صادقی » علیه السلام كشاورزى براى روزى حلال
|