حدیث شب زندهدارى امام صلىاللهعليهوآله
قالَ الاِْرْبِلى: رُوِىَ أَنَّهُ[مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عليهماالسلام] كانَ يُصَلّى نَوافِلَ اللَّيْلِ وَ يَصِلُها بِصَلاةِ الصُّبْحِ، ثُمَّ يُعَقِّبُ حَتّى تَطْلعَ الشَّمْسُ وَ يَخِرُّ لِلّهِ ساجِدا، فَلا يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ الدُّعاءِ و التَّحْميدِ حَتّى يَقْرُبَ زَوالُ الشَّمْسِ. اربلى گويد: روايت شده است كه امام[موسى بن جعفر عليهماالسلام] نماز شب را مىخواند و آن را به نماز صبح متصّل مىكرد، سپس تعقيبات را تا طلوع خورشيد ادامه مىداد. و صورت خود را جهت سجده بر خدا به زمين مىسائيد و تا نزديك زوال آفتاب سرش را از دعا و حمد الهى بر نمىداشت. منبع: كشف الغمّة 2: 228
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره کاظمی » علیه السلام شب زندهدارى امام صلىاللهعليهوآله
|
