حدیث امـام عليه‏السلام و قرآن‏خوانى

قالَ رَجاءُ بْنُ ضَحّاكٍ: وَكانَ عليه‏السلام يُكْثِرُ بِاللَّيْلِ فى‏فِراشِهِ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرْانِ، فَإذا مَرَّ بِآيَةٍ فيها ذِكْرُ جَنَّةٍ أَوْ نارٍ بَكى وَسَأَلَ اللّه‏َ الجَنَّةَ وَ تَعَوَّذَ بِهِ مِنَ النّارِ. حديث

رجاء بن ضحّاك مى‏گويد: امام رضـا عليه‏السلام شبها در بستر خود بسيار قرآن تـلاوت مى‏كرد، و چـون به آيه‏هاى بهشت و دوزخ مى‏رسيد، مى‏گريست و بهـشت را از درگاه خـدا طلب مى‏كرد و از آتش دوزخ به خـدا پناه مى‏بـرد.

از آداب قرائت قرآن، درنگ و تأمل هنگام قرائت و توجّه به مضامين آيات است. درخواست بهشت هنگام رسيدن به آيات بهشت و پناه بردن به خدا هنگام تلاوت آيات مربوط به عذاب دوزخ، از نشانه‏هاى اين توجّه و دقت است.

منبع: عيون اخبار الرضا 2: 196، بحارالانوار 49: 94
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره رضوی » علیه السلام امـام عليه‏السلام و قرآن‏خوانى
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com