حدیث دعاى امام پس از نماز جمعه
عَلِيُّ بْنُ إبْراهيمَ بْنِ هاشِمَ قالَ: حَدَّثَنى ياسِرُ قَالَ: كانَ الرَّضا عليهالسلام اِذا رَجَعَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ مِنَ الْجامِعِ وَقَدْ أَصابَهُ الْعَرَقُ وَ الْغُبارُ رَفَعَ يَدَيْهِ وَ قالَ: أَللّهُمَّ إِنْ كانَ فَرَجى مِمّا أَنَا فيه بِالْمَوْتِ فَعَجِّلْهُ إِلىَّ السّاعَةَ وَ لْمَ يَزَلْ مَغْمُوما مَكْروُبا، إِلى أَنْ قُبِضَ عليهالسلام! على بن ابراهيم بن هـاشم مىگويد: يـاسر براى ما نقـل كرد و گفـت: امام رضا عليهالسلام هنگاميكه از نماز [پشت سر مأمون در خراسان ]به خانه بر مىگشت، در حاليكه عرق و غبار صورتش را گرفته بود دستها را بلند مىكرد و مىفرمود: بارالها! اگر رهايى من از اين تنگنا به جز با مرگم حاصل نمىشود، مرگ را بزودى سراغ من بفرست، و پيوسته غمگين و دلگير بود تا اينكه از دنيا رفت. نماز جمعه، منصبى حكومتى است و اقامه آن حق پيشواى الهى و منصوبان از سوى رهبران دينى است. حضرت رضا عليهالسلام به دليل شرايط خاص، مجبور بود در نماز جمعهاى كه به امامت مأمون برگزار مىشد شركت كند و از اينكه حق غصب شده خود را در اختيار نااهلان مىديد، غصّه مىخورد و تحمّل آن برنامههاى تحميلى برايش دشوار بود. از اين رو گاهى آرزوى مرگ و خلاصى از آن اوضاع داشت. منبع: عيون اخبار الرضا 2: 18 ح 34
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره رضوی » علیه السلام دعاى امام پس از نماز جمعه
|
