حدیث احسان و نيكى امام عليهالسلام
إِبْراهيمُ بْنُ الْعَبّاسِ قالَ: وَ كانَ [اَبُوالْحَسَنِ الرِّضا] عليهالسلام كَثيرَ الْمَعْرُوفِ وَ الصَّـدَقَةِ فى السِّـرِّ وَ أكْثَرُ ذلِكَ يَكُونُ مِنْهُ فىاللَّيالى المُظْلِمَةِ، فَمَنْ زَعَمَ أَنَّهُ رَأى مِثلَهُ فى فَضْلِهِ فَلا تُصَـدِّقُوهُ. ابراهيم بن عباس مىگويد: امـام رضا عليهالسلام صاحب احسان و صدقه نهانى بود و در بيشتر اوقـات در شبهاى تاريك اين عـمل را انجـام مىداد، و هر كسى گمان كند كه در فضـيلت هـمانند او را ديده است هـرگز او را تصـديق نكنـيد. در سيره اغلب امامان، اينگونه مسائل و خيررسانى پنهانى و ناشناس به مردم و رسيدگى به نيازمندان جامعه نقل شده است و اين از مهمترين كارهاى خداپسندانه براى يك مسلمان است و همانگونه كه پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرموده و سعدى سروده است، «بنى آدم اعضاى يك پيكرند»، و بايد به هم رسيدگى كنند و در غم و شادى هم شريك گردند. منبع: بحــارالانـوار 49 : 91
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره رضوی » علیه السلام احسان و نيكى امام عليهالسلام
|
