قاسم بن صيق گويد: هيچ كس را (در حج) نديديم كه در مورد پرهيز از سايه مثل امام جواد(ع) سختگيرى كند. او هنگامى كه مُحرم مىشد دستور مىداد كه پوشش كجاوه و دو ستونش را بكنند.
حج و زيارت خانه خدا و احرام كوى دوست، سفرى عاشقانه است كه هر چه رنج و غبار و آفتاب در حالت احرام بيشتر باشد، تواضع بيشترى مىآورد و تكبّر را مىزدايد. از اين رو آن حضرت در حال احرام از سايه پرهيز مىكرد و خواستار تابش خورشيد بود.
منبع: كافى 4: 435 ح 3.
