قالَ الَّسيِدُ بنُ طاوُوس: دُعاءُ قُنُوتِهِ [الهادى عليهالسلام]: يا مَنْ تَفَرَّدَ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ تَوَحَّدَ بِالْوَحْدانِيَّةِ يا مَنْ اَضاءَ بِاسْمِهِ النَّهارُ وَ اَشْرَقَتْ بِهِ الاَْنْوارُ وَ اَظْلَمَ بِاَمْرِهِ حِنْدِسُ اللَّيْلِ وَ هَطَلَ بِغَيْثِهِ وابِلُ السَّيْلِ يا مَنْ دَعاهُ الْمُضْطَرُّونَ فَاَجابَهُمْ وَ لَجَأَ اِلَيْهِ الْخائِفُونَ فَآمَنَهُمْ…
سيد بن طاووس گويد: دعاى قنوت امام هادى عليهالسلاماينگونه بود: اى آنكه در پروردگارى يكتايى، و در وحدانيت و يگانگى واحدى، اى آنكه به اسم او روز روشن مىشود و نورها پرتو افشانى مىكنند، و به فرمان او ظلمت و تاريكى شب را فرا گرفته و قطرههاى باران پيايى فرود مىآيد، اى آنكه درماندگان او را مىخوانند و جواب مىدهد و بيمناكان به او پناه مىبرند و ايمن مىسازد.
از آداب دعا و حاجت خواستن از خداوند، برشمردن اوصاف و تمجيد و ذكر اسماء پروردگار و ياد كردن از لطف و نعمت و احسان او نسبت به بندگان است.
منبع: مهج الدعوات : 60.