حدیث شـدت و خشـونت
قـالَ البـاقِرُ عليهالسلام : إِنَّ رَسُولَاللّهِ صلىاللهعليهوآله سارَ فىاُمَّتِهِ بِالْلّينِ، كانَ يَتَأَلَّفُ النّاسَ، وَالْقائِمُ عليهالسلام يَسيرُ بِالْقَتْلِ، بِذلِكَ اُمِرَ فىالْكِتابِ الَّذى مَعَهُ اَنْ يَسيرَ بِالْقَتْلِ وَلايَسْتَتِبَ اَحَدا، وَيْلٌ لِمَنْ ناواهُ. امام باقر عليهالسلام فرمود: همانا رسول خدا صلىاللهعليهوآله با امت خويش به نرمى و محبت رفتار مىنمود، ولى امام مهدى عليهالسلام با كشتن با آنان برخورد كند. اين فرمانى است كه در نوشتهاى كه همراه اوست به او دستور دادهاند تا با اين شيوه رفتار كند و كسى را به توبه فرا نخواند. واى بر آنكه با او دشمنى ورزد! برپايى حكومت حقّه مهدوى، پس از اتمام حجّتها و روشنگرىهاست. از اين رو با دشمنان و مخالفان كه سر سازش با آن پيشواى آسمانى ندارند و به حق گردن نمىنهند و مانع برخوردارى جهانيان از عدالتند، به سختى برخورد خواهد شد. منبع: الغيبة، نعمانى، ص 153.
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره مهدوی » علیه السلام شـدت و خشـونت
|