حدیث قضاوت بدون شاهد خواهى

قالَ الْعَسْكَرىُّ عليه‏السلام: (فى صِفَةِ القائِم عليه‏السلام) فَاِذا قامَ قَضى بَيْنَ النّاسِ بِعِلْمِهِ كَقَضاءِ داوُدَ عليه‏السلام لا يَسْألُ الْبَيِّنَةَ.

امام عسگرى عليه‏السلام در توصيف حضرت مهدى عليه‏السلامفرمود: چون او قيام نمايد، بين مردم بر اساس دانش خود حكم كند، همانند قضاوت حضرت داود، و درخواست شاهد نمى‏كند.

حضرت داود عليه‏السلام بر اساس علمى كه خدا در اختيارش گذاشته بود. در داورى ميان افراد و قضاوت بين متخاصمين به علم الهى خود عمل مى‏كرد و طبق آن حكم صادر مى‏كرد، نه آنكه از مدّعى، شاهد بخواهد. گاهى در شيوه‏هاى رايج، مدعى شاهد ندارد، يا شهود دروغين در محكمه گواهى مى‏دهند، يا قسم‏هاى دروغ مى‏خورند و حقّ و نا حق مى‏شود. ولى در عصر امام زمان عليه‏السلاموى بر اساس علم خود حكم صادر مى‏كند و هيچ حقّى ضايع نمى‏گردد.

منبع: الكافى، ج 1، ص 509، روايت 13.