حدیث قناعت و بىنيازى پيامبران عليهمالسلام
قـالَ عـَلِىٌّ عليهالسلام: . . . وَ لَوْ اَرادَ اللّهُ سُبْحانَهُ لأِنْبِيائِهِ حَيْثُ بَعَثَهُمْ أَنْ يَفْتَحَ لَهُمْ كُنُوزَ الذِّهْبانِ... لَفَعَلَ، وَلَوْ فَعَلَ لَسَقَطَ الْبَلاءُ وَ بَطَلَ الْجَزاءُ. . . . وَلكِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ جَعَلَ رُسُلَهُ أُولِي قُوَّةٍ فِي عَزَائِمِهِمْ، وَضَعَفَةً فِيمَا تَرَى الْأَعْيُنُ مِنْ حَالاَتِهِمْ، مَعَ قَنَاعَةٍ تَمْلَأُ الْقُلُوبَ وَالْعُيُونَ غِنىً، وَخَصَاصَةٍ تَمْلَأُ الْأَبْصَارَ وَالْأَسْمَاعَ أَذىً . . . حضرت على عليهالسلام مىفرمايد: اگر خداوند به هنگام مبعوث ساختن پيامبرانش، درِ گنجها و معادن طلا را به روى آنان مىگشود امتحان از بين مىرفت، پاداش و جزاء بىاثر مىماند. امّا خداوند پيامبران خويش را از نظر عزم و اراده قوى، و از نظر ظاهر فقير و ضعيف قرار داد، ولى توأم با قناعتى كه قلبها و چشمها را پر از بىنيازى مىكرد، هر چند فقر و نادارى ظاهرى آنان چشمها و گوشها را از ناراحتى پر مىكرد. توضيح: پيامبران الهى، گرچه از نظر ظاهرى، داراى شكوه و قدرت مادّى و زر و زيور و سپاه و خَدَم و حَشَم نبودند و مثل مردم عادى مىزيستند، امّا روح بلند و همّت عالى و عزم جدّى داشتند و به راه حق خويش مؤمن بودند. همين وضع ساده ظاهرى وسيله امتحان ديگران بود تا روشن شود چه كسانى واقعا به حقانيّت آنان ايمان دارند و از روى عقيده پيروى مىكنند، نه به خاطر قدرت ظاهرى و شكوه مادّى. منبع: نهج البلاغة : 291 خطبة : 192
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره انبیاء » علیهم السلام قناعت و بىنيازى پيامبران عليهمالسلام
|
