حدیث تواضع پيامبران عليهمالسلام
على عليهالسلام فرمود: ...فَلَوْ رَخَّصَ اللّهُ فِي الْكِبْرِ لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِهِ لَرَخَّصَ فِيهِ لِخَاصَّةِ أَنْبِيَائِهِ وَأَوْلِيَائِهِ ؛ وَلكِنَّهُ سُبْحَانَهُ كَرَّهَ إِلَيْهِمُ التَّكَابُرَ، وَرَضِيَ لَهُمُ التَّوَاضُعَ، فَأَلْصَقُوا بِالْأَرْضِ خُدُودَهُمْ، وَعَفَّرُوا فِي التُّرَابِ وُجُوهَهُمْ وَخَفَضُوا أَجْنِحَتَهُمْ لِلْمُؤْمِنِينَ، وَكَانُوا قَوْما مُسْتَضْعَفِينَ. قَدِ اخْتَبَرَهُمُ اللّهُ بِالْمَخْمَصَةِ، وَابْتَلاَهُمْ بِالْمَجْهَدَةِ، وَامْتَحَنَهُمْ بِالْمَخَاوِفِ، وَمَخَضَهُمْ بِالْمَكَارِهِ. على عليهالسلام فرمود: اگر خداوند تكبّر ورزيدن را به كسى اجازه مىداد، حتما در مرحله نخست آن را مخصوص پيامبران و اولياء خود مىساخت، اما خداوند تكبر و خود برتر بينى را براى همه آنها منفور شمرده است، و تواضع و فروتنى را برايشان پسنديده، پيامبران گونهها را بر زمين مىگذاردند و صورتها را بر خاك مىسائيدند، و پر و بال خويشتن را براى مؤمنان مىگسترانيدند، تا آنجا كه مردم بى خبر آنها را ضعيف و ناتوان مىشمردند، خداوند آنان را با گرسنگى امتحان نمود و به مشقت و ناراحتى مبتلا ساخت، با امور ترسناك آزمايش كرد، و با سختىها و مشكلات خالص گردانيد و از بوته آزمايش پيروز بيرون آمدند. توضيح: تكبّر، صفت ناپسندى است كه خداوند در هيچكس، به خصوص پيامبران آن را اجازه نداده است، برعكس، آنچه در مردم و انبيا مىپسندد، تواضع و فروتنى و همدردى با مردم است. منبع: نهج البلاغة خطبة : 192
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره انبیاء » علیهم السلام تواضع پيامبران عليهمالسلام
|