حدیث تواضع پيامبران عليهم‏السلام

على عليه‏السلام فرمود: ...فَلَوْ رَخَّصَ اللّه‏ُ فِي الْكِبْرِ لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِهِ لَرَخَّصَ فِيهِ لِخَاصَّةِ أَنْبِيَائِهِ وَأَوْلِيَائِهِ ؛ وَلكِنَّهُ سُبْحَانَهُ كَرَّهَ إِلَيْهِمُ التَّكَابُرَ، وَرَضِيَ لَهُمُ التَّوَاضُعَ، فَأَلْصَقُوا بِالْأَرْضِ خُدُودَهُمْ، وَعَفَّرُوا فِي التُّرَابِ وُجُوهَهُمْ وَخَفَضُوا أَجْنِحَتَهُمْ لِلْمُؤْمِنِينَ، وَكَانُوا قَوْما مُسْتَضْعَفِينَ. قَدِ اخْتَبَرَهُمُ اللّه‏ُ بِالْمَخْمَصَةِ، وَابْتَلاَهُمْ بِالْمَجْهَدَةِ، وَامْتَحَنَهُمْ بِالْمَخَاوِفِ، وَمَخَضَهُمْ بِالْمَكَارِهِ. حديث

على عليه‏السلام فرمود: اگر خداوند تكبّر ورزيدن را به كسى اجازه مى‏داد، حتما در مرحله نخست آن را مخصوص پيامبران و اولياء خود مى‏ساخت، اما خداوند تكبر و خود برتر بينى را براى همه آنها منفور شمرده است، و تواضع و فروتنى را برايشان پسنديده، پيامبران گونه‏ها را بر زمين مى‏گذاردند و صورت‏ها را بر خاك مى‏سائيدند، و پر و بال خويشتن را براى مؤمنان مى‏گسترانيدند، تا آنجا كه مردم بى خبر آنها را ضعيف و ناتوان مى‏شمردند، خداوند آنان را با گرسنگى امتحان نمود و به مشقت و ناراحتى مبتلا ساخت، با امور ترسناك آزمايش كرد، و با سختى‏ها و مشكلات خالص گردانيد و از بوته آزمايش پيروز بيرون آمدند.

توضيح: تكبّر، صفت ناپسندى است كه خداوند در هيچ‏كس، به خصوص پيامبران آن را اجازه نداده است، برعكس، آنچه در مردم و انبيا مى‏پسندد، تواضع و فروتنى و همدردى با مردم است.

منبع: نهج البلاغة خطبة : 192
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « سیره انبیاء » علیهم السلام تواضع پيامبران عليهم‏السلام
 
 
 
 
 
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به انهار میباشد. www.anhar.ir
طراحی و پیاده سازی: GoogleA4.com