حدیث كـمال همنشـين

هيچ كس نيست كه از مصاحبت و معاشرت و همدمى، «اثر» نپذيرد،
چه اثر نيك و شايسته، چه اثر منفى و ناپسند.
انسان همانطور كه «تأثيرگذار» است، «تأثيرپذير» نيز مى‏باشد، در همه سطوح» و در همه زمينه‏ها.
با اين حساب، بايد در دوستان و معاشران به «بهْ گزينى» پرداخت و با نيكان و اخيار همنشينى كرد.
اين مصاحبتها، خواسته و ناخواسته، در فكر و اخلاق و عمل انسان تأثير مى‏گذارد.
باد و نسيم، اگر از مزبله‏ها، مردابها، لجنزارها و مردارهاى عفن بگذرد، بوى گند و تعفن با خود مى‏آورد و اگر بر بوستان و گلزار عبور كند، عطرِ دل‏انگيز با خود مى‏آورد.
مهم آن است كه باد، همنشين چه منطقه‏اى باشد و نسيم، از كدام كوى و ديار بگذرد!
دقت در دوستان خود و دوستان و معاشران فرزندانمان، تضمين كننده سلامت اخلاق و روان و انديشه آنان است و بى‏دقتى، پشيمانى به بار مى‏آورد.
اطمينان به اين كه ما يا فرزندانمان ضربه ناپذيريم، نوعى غرور و غفلت جاهلانه است.
همنشين‏هايمان را دست‏كم نگيريم!... .