حدیث عـلى عليهالسلام و خير و شرّ
قالَ الصّادِقُ عليهالسلام: مَرِضَ اَميرُالمؤمِنينَ عليهالسلامفَعادَهُ قَوْمٌ فَقالُوا لَهُ: كَيْفَ اَصْبَحْتَ يا اَميرَالمُؤمِنينَ؟ فَقالَ: اَصْبَحْتُ بِشَرٍّ. فَقالُوا لَهُ: سُبْحانَ اللّهِ هذا كَلامُ مِثْلِكَ؟ فَقالَ: يَقُولُ اللّهِ تَعالى «وَ نَبْلُو كُمْ بِالْخَيْرِ وَ الشَّرِّ فِتْنَةً وَ اِلَيْنا تُرْجَعُونَ » فَالْخَيْرُ: اَلصِّحَةُ وُالْغِنا، وَ الشَرُّ: اَلْمَرَضُ وَالْفَقْرُ، اِبْتِلاءً وَ اِخْتِبارا. امام صادق عليهالسلام فرمود: اميرمؤمنان عليهالسلام مريض شد، گروهى از او عيادت كردند، به او گفتند: اى اميرمؤمنان چطورى؟ چهطور صبح كردى؟ فرمود: به بـدى صـبح كردم، آنان گفـتند: سبـحان اللّه آيا اين سخن امثـال شماست؟ فرمود: خداوند (در قرآن) مىفرمايد: «ما شما را با خوبى و بدى بعـنوان آزمـايش گرفـتار مىكنيم و شما بسوى ما بر مىگرديد» پس خوبى عبارت است از سلامتى و بىنيازى و بدى عـبارتست از بيمارى و نيازمـندى كه هر دو آزمـايش و امتحـان است. منبع: بحارالأنوار، ج 81، ص 209 .
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « بینش و حکمت » عـلى عليهالسلام و خير و شرّ
|
