حدیث نقـش زبـان
عَنْ عَلىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام قالَ: اِنَّ لِسـانَ ابْنِ آدَمَ يُشْـرِفُ عَـلى جَميعِ جَوارِحِهِ كُلَّ صَباحٍ فَيَقُـولُ: كَيْفَ اَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَكْتَنا، وَ يَقُولُونَ: اَللّهَ اَللّهَ فـينا وَ يُـناشِـدُونَهُ وَ يَـقُولُونَ: اِنَّـما نُـثابُ وَ نُعـاقَبُ بِـكَ. امام زين العابدين عليهالسلام فرمود: هر بامداد زبان آدميزاد بر ديگر اعضايش توجه مىكند و مىگويد: چگونه هستيد؟ حالتان چطور است؟ آنها مىگويند: اگر تو ما را رها كنى خوبيم، خدا را خدا را نسبت به ما بياد آور و او را به خدا قسم مىدهند و مىگويند: پاداش و كيفر ما تنها بخاطر توست. منبع: اصول كافى، ج 3، ص 177، حديث 1824 .
ليست چهل حديث ها چهل حدیث « بینش و حکمت » نقـش زبـان
|
