حدیث لذيذترين و خبيث‏ترين عضو حيوان

المصنّف ، ابن ابى شيبه ـ به نقل از خالد بن ثابت رِبعى ـ : لقمان ، برده‏اى حبشى و نجّار بود . مولايش بدو گفت: گوسفندى را برايم سر ببر .
گوسفندى را برايش سر بريد. آن گاه ، گفت: لذيذترين دو عضو آن را برايم بياور!
لقمان ، زبان و دل آن را برايش آورد.
مولا گفت: آيا در آن ، چيزى لذيذتر از اين دو هست؟
لقمان گفت: «نه» . آن گاه ، ساكت شد .
بار ديگر ، مولا گفت: گوسفندى را برايم سر ببر .
لقمان ، گوسفندى برايش سر بريد. گفت: خبيث‏ترين دو عضو آن را دور بيندازد . لقمان ، زبان و دل را دور انداخت. مولايش گفت: به تو گفتم : لذيذترينِ آن را برايم بياور، تو زبان و دل را آوردى . سپس گفتم: خبيث‏ترينِ آن را دور بينداز، باز تو زبان و دل را دور انداختى!
لقمان گفت : «هيچ چيزى لذيذتر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه سالم باشند، و هيچ چيزى خبيث‏تر از آن دو نيست ؛ هنگامى كه فاسد باشند» .