حدیث 30. قرض و ربا
40 امام صادق عليهالسلام: لَوْ اَنَّ رَجُلاً وَرِثَ مِنْ اَبيهِ مالاً وَ قَدْ عَرَفَ اَنَّ فى ذلِكَ الْمالِ رِباوَلكِنْ قَدِ اخْتَلَطَ فِى التِّجارَةِ بِغَيْرِهِ حَلالٍ كانَ حَلالاً طَيِّبا فَلْيَأْكُلْهُ وَ اِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَيْئاإنَّهُ رِبا فَلْيَأْخُذْ رَأْسَ مالِهِ وَلْيَرُدَّ الرِّبا؛ اگر كسى از پدرش مالى به ارث ببرد و بداند كه در آن مال ربا وجود دارد، ولى مالربوى با مالهاى ديگر مخلوط شده، آن مال براى او حلال و پاكيزه است و مىتواند از آناستفاده كند، و اگر به ربوى بودن مقدار مشخصى از آن يقين دارد بايد اصل مال را براىخود بردارد و مال ربوى را به صاحبش رد نمايد. منبع: كافى، ج 5، ص 145، ح 4
فهرست چهل چلچراغ (چهل چهل حديث) 30. قرض و ربا حديث و آيات
|
