حدیث ادب معاشرت با مردم
بياض تاج الدين :قالَ لُقمانُ : إذا أَصحَبتَ إنسانا فَانظُر إلى عَقلِهِ أكثَرَ مِمّا تَنظُرُ إلى ذَنبِهِ ؛ فَإِنَّ ذَنبَهُ لَكَ وعَقلَهُ لَهُ ولَكَ . العاقِلُ مَن يَستَدِلُّ بِأَسرارِ الوُجوهِ عَلى أسرارِ القُلوبِ ، العاقِلُ ما يَرى بِأَوَّلِ رَأيِهِ آخِرَ الاُمورِ ، ويَهتِكُ عَن مُبهَماتِها ظُلَمَ السُّتورِ . العَقلُ يَستَنبِطُ دَفائِنَ القُلوبِ ، ويَستَخرِجُ وَدائِعَ الغُيوبِ . بياض تاج الدين :لقمان عليه السلام گفت : «هر گاه به انسانى برخوردى ، دقّتت در خِردش بيشتر از گناهش باشد ؛ چرا كه گناه او براى خودش است ؛ ولى خِردش ، هم براى اوست و هم براى تو. خردمند، كسى است كه با رازِ چهرهها، بر راز دلها استدلال كند ، و با نظر نخستش، پايان كارها را ببيند و از مبهمهاى آنها ، پردههاى تاريكى را بزدايد . خرد ، گنجهاى دلها را بيرون مىآورد و امانتهاى غيبها را استخراج مىكند» . منبع: بياض تاج الدين احمد وزير : ج 2 ص 45 .
فهرست حكمت نامه لقمان ادب معاشرت با مردم حديث و آيات
|