حدیث كسى كه شايسته همنشينى نيست

خزانة الخيال :لقمان گفت : «انسان زشتكارِ ناسزاگوى بدبخت، اگر سخن بگويد ، زبانش او را رسوا مى‏كند و اگر ساكت شود ، گنگىْ او را رسوا مى‏سازد ، واگر عمل مى‏كند بد عمل كند ، و اگر كار كند ، ضايع مى‏كند و اگر بى‏نياز گردد ، ناسپاسى مى‏كند و اگر فقير شود ، مأيوس مى‏گردد و اگر شاد شود، از شدّت شادى، ناسپاس مى‏گردد و اگر در خواست نمايد ، پافشارى مى‏كند و اگر از او چيزى خواسته شود ، بخل مى‏ورزد و اگر بخندد ، [چنان قهقهه مى‏زند كه گويى] عَرعَر مى‏كند و اگر مجازات كند ، ستم مى‏كند و اگر تشر بزند ، درشتى مى‏نمايد و اگر به يادش آيد، خشم مى‏گيرد و اگر ببخشد ، منّت مى‏نهد و اگر به او عطا شود ، سپاس نمى‏گزارد و اگر راز به او بسپارى ، به تو خيانت مى‏كند و اگر براى او رازدارى كنى ، متّهمت مى‏كند و اگر پايين‏تر از تو باشد ، از تو عيبجويى مى‏كند و اگر كسى به استراحت بپردازد ، او را از آن باز مى‏دارد» .