حدیث فصل دهم: حكمت‏هاى جامع

أمثال الشرق و الغرب :لقمان ، در حالى كه پسرش را موعظه مى‏كرد ، گفت : «پسرم ! از دروغ بپرهيز ؛ چرا كه دين تو را تباه مى‏كند ، و جوان‏مردىِ تو را نزد مردم ، از بين مى‏برد ، و جايگاهت را پايين مى‏آورد ، و مقامت را ضايع مى‏سازد . در نتيجه ، هر گاه حديث نقل كنى ، كسى از تو نمى‏پذيرد ، و هر گاه سخن بگويى ، كسى تأييدت نمى‏كند . وقتى چنين شدى ، خيرى در زندگى براى تو نيست ، و هر گاه مردم در كار تو بر اين موضوع آگاه شدند ، [اگر] راست هم بگويى ، تو را متّهم مى‏كنند ، و شخصيت تو را تحقير مى‏كنند ، و از همنشينى با تو ، بيزار مى‏شوند ، و رازشان را از تو پنهان مى‏دارند ، و خبرشان را مهر و موم مى‏كنند و [از تو] مى‏پوشانند ، و درباره كار دينشان ، از تو كناره مى‏گيرند ، و در هيچ يك از احوالشان ، تو را امين نمى‏شمارند . اين همه ، وضعيت تو در دل مردم است ؛ ولى بزرگ‏تر از آن ، دشمنىِ خدا و كيفر او در آخرت است» .