حدیث طهارت

امام رضا عليه‏السلام : خداوند عزّوجل پس از پيامبرى و دوستى، امامت را در مرتبه سوم به ابراهيم خليل اختصاص داد و اين را فضيلتى قرار داد كه او را بدان مشرّف گردانيد و با آن ستودش و فرمود: «من تو را پيشواى مردم گردانيدم» . ابراهيم خليل عليه‏السلام از سرِ شادى عرض كرد: «فرزندانم را هم» ؟ خداوند در پاسخ او فرمود: «پيمان من ستمكاران را در بر نگيرد» . بدين ترتيب اين آيه، امامت هر ستمگرى را تا روز رستاخيز باطل گرداند و امامت، تنها در برگزيدگان خواهد بود. سپس خداوند او را چنين گرامى داشت كه امامت را در نسل او كه اهل طهارت و برگزيدگى بودند قرار داد و فرمود: «و به او اسحاق و فرزند زاده‏اى چون يعقوب را بخشيديم وهمه را از شايستگان‏گردانيديم وهمه را پيشوايانى ساختيم كه به امر ما هدايت مى‏كردند و انجام دادن كارهاى نيك و بر پاى داشتن نماز و دادن زكات را به آنها وحى كرديم و همه پرستنده ما بودند» .